Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Αυτό είναι σωστό…

Είναι οι στιγμές που καταλαβαίνει κανείς πόσο άτυχος είναι ο διπλανός σου όταν δεν παίζει ποδόσφαιρο σε ερασιτεχνική ομάδα. Ποτέ δεν άκουσε διακόσους να τον χειροκροτούν και να ζητωκραυγάζουν λες και απελευθερώθηκε η Τριπολιτσά.

Ποτέ δεν θα καταλάβει τη διαφορά του χειροκροτήματος μετά από ένα τραγούδι από εκείνο μετά ένα γκολ.

Ο πανηγυρισμός του 2ου χθεσινού γκολ επιβεβαιώνει το άδικο (δίκαιο) αλλά, κυρίως, ότι ο Θεσπιακός είναι ομάδα. Ότι προσπαθεί ενάντιας στον εαυτό της και την κακοτυχία.

Νίκηηηηη, Νίκηηηη…

Συγκάτοικοι είμαστε όλοι σε αυτήν την επιτυχία. Και η χθεσινή εκτός έδρας νίκη επί της ομάδας των Οινοφύτων ήταν μια επιτυχία.

Και το θετικό δεν είναι ότι κερδίσαμε. Υπάρχουν τρία θετικά:
  1. Δεν «έκλεψες» τον αγώνα. Δεν είχες ήρωα τον τερματοφύλακα σου και έναν γρήγορο μπροστά για να κάνει ρεσάλτο.
  2. Κέρδισες πάρα πολύ καλή απόδοση από τους μικρούς σου. Ανδρέας Κακοσαίος, Βασίλης Δέδες και ο MILO MANARA ζωγράφισαν με την απλότητα αλλά και το αυξανόμενο πάθος τους. Και το κέρδος φαντάζει πολύ μεγαλύτερο για την ομάδα μας από τη στιγμή που οι επιθετικές πτέρυγες του ΑΟΘ δεν… άνοιξαν καθόλου. Βασίλης Στάθης και Μπόγρης Γεράσιμος δεν βοήθησαν όσο θα ήθελαν επιθετικά.
  3. Ο Παναγιώτης Μαρίνης πήγε κόντρα στη γκίνια που τον κυνηγάει και σκόραρε ένα οξυδερκέστατο (εγώ λέω κατά τύχη) τέρμα αφού με την άκρη του ματιού του είδε τον τερματοφύλακα εκτός εστίας και μετά από μια αριστερή πιρουέτα πλάσαρε βασανιστικά και σκόραρε το πρώτο τέρμα μας.
Tο δεύτερο γκολ επετεύχθη με έναν απλό και ασήμαντο τρόπο: Ο Μουλκιώτης παίρνει τη μπάλα από τα αριστερά. Δουλεύει λίγο τον αντίπαλο. Ανοίγει τη μπάλα. Μας δίνει την εντύπωση ότι τη χάνει. Τη ξαναπαίρνει. Ανοίγει τη μπάλα. Μας δίνει την εντύπωση ότι τη χάνει. Τη ξαναπαίρνει. Ανοίγει τη μπάλα. Μας δίνει την εντύπωση ότι τη χάνει. Τη ξαναπαίρνει. Ανοίγει τη μπάλα. Μας δίνει την εντύπωση ότι τη χάνει. Τη ξαναπαίρνει. Πασάρει με μακρινή μπαλιά προωθημένη στον στην αντίθετη πλευρά του γηπέδου Μανάρα Σωτήρη. Ο Σωτήρης κατεβάζει τη μπάλα με άψογο κοντρολ με το στήθος και με το μυτάκι τη στρώνει μπροστά του βάζοντας το σώμα του σε θέση ώστε να καλύψει τη μπάλα από τον οχτρό. Η μπάλα αναπηδά στο άθλιο χόρτο αλλά ο Σωτήρης δεν χάνει το κουράγιο του. Ένα ακόμη κοντρόλ, πλασέ με το εξωτερικό του δεξιού του ποδιού και η μπάλα κάνει καμπύλη προς το δεξί κούφωμα του αντίπαλου τέρματος.

Μόνο μια γιαγιά, ένας καναπές, μια γάτα & μια καρό κουβέρτα έλειπαν από το κουβάρι που έγιναν οι ποδοσφαιριστές γύρω από τον Μανάρα που σφράγιζε την άνοδο της απόδοσής του, αλλά κυρίως, μια μεγάλη ψυχολογική-βαθμολογική νίκη του Θεσπιακού.

Με έναν τρόπο μόνον συνεχίζει η καλή απόδοση. Με προπόνηση…

Υγεία και πάμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου